De woestijn in

Dag 5
We worden door de zon de tent uit gejaagd. Snel aankleden en opruimen. Weer een heerlijk ontbijtje buiten en op pad. Het wordt steeds droger en al snel lopen we in de 'woestijn' , op 4000 meter, met witte bergtoppen er omheen. Heel bijzonder! Na een tijdje dalen we steil af en dan door zandduinen omlaag naar een soort rivierbedding. Alleen is er geen water te bekennen. We doorkruisen deze droogte totdat we bij een asfaltweg komen. Die is daar speciaal aangelegd voor de soldaten in het grensgebied met Tibet (lees: de opdringerige chinese buren). In het natte seizoen staat er gewoon water en in het droge seizoen moet de weg dan weer gemaakt worden. We volgen de weg en heel incidenteel komt ons een jeep tegemoet met luid 'juley' roepende mensen. Leuk! Opeens is er een soort 'oase': er groeien tamariskbomen en er stroomt water uit een bron. Helaas wel ziltig. Vervolgens weer alleen maar droogte....een heel bijzondere wandeldag! We kamperen in een soort boomgaard (schaduw!) voor het dorp Ose, bij de Zanskarrivier. Helaas is die zo bruin, dat zwemmen geen optie is. Jammer! We zijn bezweet en stoffig, maar drinkwater is zodanig ver weg, dat we ook niet om een teiltje om te wassen durven vragen. Later komt de chauffeur uit Leh en hij gaat met de auto zo veel mogelijk water halen. Morgen vervoert hij ons naar Hundar , 53 km verderop. Later komt er een Frans stel kamperen. Ze zijn slecht voorbereid op pad gegaan: weinig eten, weinig water, geen hoogtemedicijnen. Ze eten met ons mee en rijden morgen met de vrachtwagen mee, die onze spullen vervoert. Mazzel voor hun! De paarden en paardenman moeten de 53 km over een drukke, bochtige weg afleggen. Link!

Groetjes